Protestantse Kerkgemeente Edam

Een Pinksterviering met een opdracht..
De aanwezige kinderen werden door de dominee getest op hun rekenvaardigheid: Hoeveel is 7 x 7? Wist je dat 7 het getal van God is, het getal dat staat voor Volmaaktheid? En weet je hoeveel dagen er tussen Pasen en Pinksteren zitten? 50 , dus 7 x 7 plus 1 dag. Eigenlijk het getal dat aangeeft dat het niet “volmaakter” kan zijn!
Vijftig dagen na de uittocht uit Egypte was het volk Israël aangekomen bij de berg Horeb. Daar kregen ze van Jaweh de Wetten en leefregels, de bevrijdende woorden die het hen mogelijk moesten maken met elkaar te leven en voor elkaar te zorgen. Dit vonden we terug in het verhaal van Ruth, de Moabietise, die geheel volgens de wetten door Boaz wordt opgevangen, zelfs door hem wordt gehuwd, en de groot-grootouders worden van David.  De dominee raadde ons aan dit kleine Bijbelboek eens op een zonnige middag in de tuin te lezen…
Dezelfde symboliek, vaak zichtbaar gemaakt door vuur, vogels en wind, zien we ook terug bij Pinksteren, passend omschreven met ” De Geest des Heren heeft een nieuw begin gemaakt”. Liefdevuur dat niet dooft, ons verlicht en de duisternis doet verdwijnen.
Dat een vonkje daarvan ons in lichte laaie mocht zetten.
De kinderen mochten in de kinderkerk de kracht van vuur en wind vormgeven met wapperende slingers en vogels. Het prachtige, rode liturgische boeket werd bezorg bij mevr. Riet Janssen- Hettema in Volendam.
Mvg Arie

WEZENZONDAG. Zo wordt de zondag tussen Hemelvaartsdag en Pinksteren genoemd. De pas geboren pimpelmeesjes in het nestje “home sweet home”, waar de ouders nu al dagenlang aan en af vliegen om gevoed te worden, zullen daar geen weet van hebben. Wel de weeskinderen in het Sunshine House in Afrika. Vijftien jaar geleden sloot de kerkgemeente dit huis in haar armen nadat drie actieve jonge gemeenteleden (ze poseerden in 2008 voor het Edamse weeshuis) dit via een stichting wilden ondersteunen. Met succes, want inmiddels heeft een volwaardige, onafhankelijke stichting de ondersteuning op zich genomen.
De daarvoor bestemde collecte werd mede daarom van harte aanbevolen.
Onze dominee las ons uit Handelingen 20 het verhaal van Paulus die in Milete afscheid nam van de oudsten uit Efeze. Hij wilde daar niet al te lang verblijven om op tijd het Pinksterfeest in Jeruzalem te kunnen bijwonen. Iedereen wist dat Paulus niet meer terug zou komen en het afscheid ging dan ook met veel emoties gepaard. Vanaf dat moment waren ze zelf verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de gemeente en werden zij door hem aan God (en zijn bescherming) aanbevolen m.a.w. Gode bevolen!
Het liturgische boeket ging met een hartelijke groet naar mevr. Martha Radder-Coljee
Mvg Arie

De zondag voor Hemelvaart staat bekend onder de naam Rogate (vragen, bidden).
Ds. Charlotte Kremer stond stil bij woorden uit Johannes waarin Jezus onder meer zegt dat als je in zijn naam iets vraagt aan de Vader het gegeven zal worden. Woorden die velen in een moeilijke fase van hun leven tot steun zijn.
Mooi was de tekst van het nogal onbekende lied 982 ‘In de bloembol is de krokus’.
Wat verder opviel waren een curieuze verspreking van ouderling Hans en de persoonlijke toelichting van diaken Audrey op de collecte voor Moedige Moeders.
Na afloop was er weer genoeg stof tot napraten onder het genot van koffie en thee.
De bloemen uit de dienst gingen naar mw. Ada Oosterman.
groeten Henri

Voorganger was ds Kick Koldewijn, inmiddels 83 en al vele jaren een van onze gastpredikanten, en Gerard Jan Slegt bespeelde het Bätzorgel. Ook was er kinderkerk voor de drie aanwezige kinderen.
 
Na het aansteken van de kaarsen door Tobias vertelde ds Koldewijn de kinderen een verhaal over een rabbi die een goudstuk beloofd werd als hij God liet zien. Als antwoord beloofde de rabbi de vragensteller een handvol goudstukken als hij hem iets kon aanwijzen waarin God niet te zien was …! In zijn preek kwam de dominee daarop terug door te verwijzen naar Joh. 14:8 waarin Filippus zegt: “laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen wij niet”. Niet zo’n vreemde vraag want mensen op zoek naar zekerheid komen altijd met de vraag naar de bron, waar het begon en waar het naar toe gaat. En het antwoord van Jezus komt dan neer op vertrouw op mij “want wie mij gezien heeft, heeft de vader gezien!”

De preek van ds. Koldewijn is nog steeds te zien en beluisteren via kerkdienstgemist.nl… De uitgetypte versie kunt u van mij krijgen, gekregen van de dominee.

De kinderen kregen van jeugdouderling Wijnanda een zakdoek. Daarop mochten ze iets tekenen wat ze graag wilden onthouden, dus door er een knoop in te leggen. De jongste kerkganger Ibraham, pas in Nederland, tekende wel een besneeuwde berg, maar was aan de knoop niet toegekomen.
 
Na afloop van de viering was er koffie met een koekje, ook voor de dominee!
 
N.B. een oudere broeder wees mij op het Alpha-teken bovenaan onze paaskaars. Om nooit te vergeten:-)
Met groet Arie

Met een preek over leiderschap had onze oud-voorganger ds. Juup van Werkhoven mijn volle aandacht. Want daar zijn de nodige dingen over gezegd en geschreven en is ook enige ervaring opgedaan…
In de bijbel worden de koningen aangehaald die het maar zelden goed deden “in de ogen van de Heer”. Daarop volgden dan de Richteren (zij die rechtspraken) en de profeten die duidelijk lieten weten hoe het beter kon.
Petrus, de rots waarop onze kerk gebouwd is, kreeg tot driemaal toe van Jezus te horen dat hij zijn schapen moest hoeden/leiden. Geen gemakkelijke opdracht voor iemand die hem eerder had verloochend en daarvoor drie keer gezegd had dat hij Jezus lief had boven alles.
 
Nu horen wij dagelijks over goede en slechte leiders en blijkt steeds vaker dat wij geen makke schapen zijn!
 
Met het zingen van dit lied werd samengevat welk leiderschap wij zouden moeten zoeken.