Het kind
Ons is geen toekomst en geen keus gelaten:
wij moeten voort, verward en hulpeloos,
in een cultuur van films en radio’s
en soms, wat over het verleden praten.
Niemand ontkomt er aan… alleen het kind
is nog hetzelfde als voor duizend jaren.
Nieuw en verwonderd ligt het rond te staren
alsof de wereld pas vandaag begint.
O makker in ditzelfde grauw getij,
nog altijd komt het kind tot jou en mij.
Nog altijd kan de wereld nieuw beginnen
in ieder kind kan het opnieuw beginnen.
Zolang God kinderen in ons midden zendt,
heeft hij zich nog niet van ons afgewend.
Muus Jacobse,
uit de bundel De doortocht. Gedichten. 1936
Dank voor uw reactie.
Ik vind het ook een heel mooi hoopvol gedicht.
Dit gedicht heb ik jaren geleden uit een krant geknipt, omdat het zo ‘n hoopvol gedicht is. Ik word binnenkort Deo Volente overgrootmoeder. Dit gedicht
ben ik van plan op facebook te zetten met de aankondiging van het kleine kind!